Hayatın Kökeninde Bulunan Yaratılış Kanıtı

Bu yazı https://evolutionnews.org/2020/04/evidence-of-intelligent-design-in-the-origin-of-life/ adresinden ingilizceden türkçeye çevrilmiştir. Aslında bu bir kitap tanıtımıdır ve geçtiğimiz eylül ayında yayınlanmıştır. Bahse konu kitap 1984 yılında yayınlanan ”Hayatın Kökeninin Gizemi” ismini taşımaktadır ve güncel bilgilerle sorunun (Sorundan kastım bunun bir soru olarak sorulduğunda doğal yöntemler ile ynıt verilememesini kastetmektedir) daha da büyüdüğünü gösteren yeni baskısı discovery institue tarafından yayınlanmıştır. Kitaba https://www.amazon.com/dp/1936599740/?tag=discoveryinsti06 adresinden ulaşabilirsiniz.

HAYATIN KAYNAĞINDA BULUNAN AKILLI TASARIM KANITI

 

Yaşamın kökeni hakkındaki teoriler, zorunlu olarak canlı hücrelerin niteliklerinin bilgisini temel alır. Biyoloji tarihçisi Harmke Kamminga’nın gözlemlediği gibi, “Yaşamın kökeni sorununun merkezinde temel bir soru yatıyor: kökenini açıklamaya çalıştığımız şey tam olarak nedir?” Ya da öncü kimyasal evrim teorisyeni Alexander Oparin’in dediği gibi, “Yaşamın doğası sorunu ve kökeni sorunu birbirinden ayrılamaz hale geldi.” Yaşamın kökeni araştırmacıları, ilk ve muhtemelen en basit – ya da en azından asgari düzeyde karmaşık – canlı hücrenin kökenini açıklamak istiyorlar. Sonuç olarak, tek hücreli yaşamın doğasını açıklayan alanlardaki gelişmeler, yaşamın kökeni senaryolarının yanıtlaması gereken soruları tarihsel olarak tanımlamıştır.

Bilgi ile Neyi Kastediyoruz?

 

1950’lerin sonlarından ve 1960’lardan bu yana, yaşamın kökeni araştırmacıları, tek hücreli yaşamın karmaşık, spesifik doğasını ve bu tür sistemlerin bağlı olduğu biyo makromolekülleri giderek daha fazla fark ettiler. Dahası, moleküler biyologlar ve yaşamın kökeni araştırmacıları bu karmaşıklığı ve özgüllüğü bilgilendirici terimlerle nitelendirdiler. Moleküler biyologlar rutin olarak DNA, RNA ve proteinleri “bilgi” taşıyıcıları veya depoları olarak adlandırır. Pek çok yaşamın kökeni araştırmacısı, bu biyomoleküllerdeki bilgilerin kökenini araştırmalarının karşı karşıya olduğu temel soru olarak görüyor. Bernd-Olaf Kuppers’ın belirttiği gibi, “Yaşamın kökeni sorunu açıkça temelde biyolojik bilginin kökeni sorununa eşdeğerdir.”

Bu bölüm, ilk canlı hücreyi inşa etmek için gerekli olan bilginin kökeni için rakip açıklamaları değerlendirecektir. Bunu yapmak için, biyo makromoleküllere uygulanan bilgi terimiyle biyologların ne kastettiğinin belirlenmesini gerektirecektir. Birçoğunun belirttiği gibi, “bilgi” teorik olarak farklı birkaç kavramı ifade edebilir. Bu bölüm, bu belirsizliği ortadan kaldırmaya ve araştırmacıların “yaşamın kökeni” ne tür bir bilginin tam olarak açıklanması gerektiğini belirlemeye çalışacaktır. Aşağıda, ilk olarak DNA, RNA ve proteinlerdeki bilgiyi açıklama ihtiyacı olan bir olgu olarak nitelendirmeye çalışacağız; ve ikincisi, biyolojik bilginin kökeni için rakip açıklama sınıflarının etkinliğini değerlendireceğiz.

Rekabet Açıklamaları

Bölüm I, moleküler biyologların “bilgi” terimini sürekli olarak karmaşıklık ve işlevsel özgüllük veya spesifikasyonun ortak özelliklerine atıfta bulunmak için kullandıklarını göstermeye çalışacaktır. Terimin biyolojik kullanımı, “biyolojik bilginin” Shannon ve Wiener’in klasik matematiksel teorisinden daha zengin bir bilgi duygusu gerektirdiğini göstermek için klasik bilgi-teorik kullanımıyla karşılaştırılacaktır. Birinci kısım, biyolojik “bilgiyi” deneysel içerik ve / veya ontolojik statüden yoksun bir metafor olarak ele alma girişimlerine karşı da tartışacaktır. Biyolojik bilgi teriminin, canlı sistemlerin iki gerçek özelliği, karmaşıklık ve özgünlük, birlikte açıklama gerektiren özellikleri ifade ettiğini gösterecektir.

 

 

 

 

 

Bölüm II, ilk canlı sistemi üretmek için gerekli olan belirlenmiş biyolojik bilginin kaynağı için rekabet eden açıklama türlerini değerlendirecektir. 1920’lerden 1960’ların ortalarına kadar, yaşamın kökeni araştırmacıları, çoğunlukla bir tür prebiyotik doğal seçilimle birlikte rastgele olayların yaratıcı rolünü – “şans” – vurgulayan teorilere dayandılar. 1960’ların sonlarından bu yana, teorisyenler bunun yerine deterministik kendi kendini örgütleme yasalarını veya özelliklerini, yani fiziksel-kimyasal “zorunluluğu” vurguladılar. Bölüm II, “şans”, “gereklilik” ve ikisinin kombinasyonunu içeren açıklamaların nedensel yetersizliğini gösterecektir.

Bölüm III, biyolojik bilginin kaynağının kökten farklı bir açıklayıcı yaklaşım gerektirdiğini önerecektir. Nedensel güçler hakkındaki mevcut bilgimizin, DNA, RNA ve proteinler gibi büyük biyomoleküllerde mevcut olan belirli karmaşıklığın (bu şekilde tanımlanan bilgiler) kaynağı için daha iyi, daha nedensel olarak yeterli bir açıklama olarak akıllı tasarımı önerdiğini iddia edecektir.